روزی شیطان، موسی علیه السلام را ملاقات کرد و به او عرضه داشت : «ای موسی! تویی آن انسانی که خداوند مهربان برای رسالت برگزیده و بی واسطه با تو سخن می گوید و بدین خاطر از آبروی فوق العاده ای برخورداری.

من یکی از مخلوقات خدایم، گناهی را مرتکب شدم و علاقه دارم از آن گناه به درگاه حضرت حق توبه کنم! حضرت قبول کرد و از خداوند مهربان درخواست کرد : « الهی توبه اش را بپذیر.» خطاب رسید : « موسی! خواسته ات را قبول کردم. به شیطان امر کن به قبر آدم سجده کند، چرا که توبه ی از گناه، جبران عمل فوت شده است.»

موسی علیه السلام ابلیس را دید و پیشنهاد خدای متعال را به او گفت. ابلیس سخت عصبانی و خشمگین شد و با تکبر گفت : « ای موسی! من به زنده ی او سجده نکردم، توقع داری به مرده ی او سجده کنم!»

سپس گفت : « ای موسی! به خاطر این که به درگاه حق جهت توبه ی من شفاعت کردی، بر من حق دار شدی. به تو بگویم که درسه وقت مواظب ضربه ی من باش که هر کس در این سه موضع مراقب من باشد از هلاکت مصون می ماند:

1. به هنگام خشم و غضب مراقب فعالیت من باش که روحم در قلب تو و چشمم در چشم توست و همانند خون در تمام وجودت می چرخم تا به وسیله ی تیشه ی خشم ریشه ات را برکنم.

2. به وقت قرار گرفتن در میان جهاد متوجه باش که در آن وقت من مجاهد فی سبیل الله را به یاد فرزندان و زن و اهلش انداخته تا جایی که رویش را از جهاد فی سبیل الله برگردانم!

3. بترس از این که با زن نامحرم خلوت کنی که من در آن جا واسطه ی نزدیک کردن هر دو به هم هستم!»

 امام موسی کاظم (علیه السلام) فرمودند:

خوشا بر احوال شیعیان ما! همانان که در غیبت قائم ما به امامت و پیشوایی ما تمسک می نمایند و بر ولایت ما و برائت از دشمنان ما ثابت قدم می مانند. آنان از مایند و ما از آنان… پس خوشا بر احوالشان، خوشا بر احوالشان، ایشان در روز رستاخیز همراه ما و هم درجه ما خواهند بود.

 امشب براستی شبم از روز بهتر است/کز نور روی او همه عالم منور است

آن آفتاب برج  ولایت که  آفتاب /  در پیش مهر  رویش از  ذره  کمتر است

آن موسایی که موسی در طور کوی او/ منزل  گرفته  محوتجلای دیگر است

از آدم و  مسیح به  درگاه  جود او  /  چشم امیدشان همه چون حلقه بر در است

سرعلی،مقام جلی،نور منجلی/هفتم امام حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام)است